Elke maand probeer ik minstens één keer een update te schrijven over het wel en wee in mijn moestuin. Wat heb ik allemaal opgepakt, wat doet het goed (en minder goed), wat kan er worden geoogst … kortom wat bezorgt mij allemaal klein moestuingeluk? Na februari, maart, april en mei, volgt hier het rondje van juni
Zonnewende! Ik heb deze ochtend om iets na vijf uur de zon zien opkomen. En het zal vanavond toch weer na elven zijn wanneer de laatste schemer helemaal is verdwenen. De zon staat het hoogst aan hemel en de zomer begint nu echt, hoewel is die er al een paar maanden voor mijn gevoel. Vanaf vandaag beginnen de dagen weer korter te worden. Met een minuut of twee per dag, maar toch. Binnen zes maanden, net voor Kerst, wenden we opnieuw.
De langste dag is ook een kantelpunt in de moestuin. Planten gaan vrij snel die steeds kortere dagen voelen. Alle groei en bloei wordt aangestuurd door hormonen en de aanmaak daarvan wordt in grote mate bepaald door het licht. Voor mij betekent de zonnewende dat het grootste werk in de moestuin achter de rug is. Het is nu vooral zaak om het onkruid wat in toom te houden, voldoende (maar niet te veel) water te geven en vooral te oogsten.
De eerste helft van dit moestuinjaar is veel te snel gegaan, misschien omdat het zo intensief is geweest. Ik hoef de reden daarvan niet uit te leggen. De echte lentegroenten (asperges, spinazie en erwten bijvoorbeeld) zijn alweer de keuken gepasseerd. De laatste aardbei is geoogst. Nu al … Ik zit met mijn hoofd soms nog tussen de vele zaaipotjes en potgrond in mijn serre begin maart. Als de volgende maanden ook aan zo een hoog tempo voorbij razen, zit ik weer snel achter de tekentafel voor mijn moestuinplan voor 2021. Een nieuw seizoen, ik mag er nog niet aan denken.
Terug naar vandaag nu. In mijn tuin gebeurt er vandaag te veel om in het lang en breed te beschrijven. Ik maakte er daarom een filmpje van.
Van tuin naar bord
Diepvries of vers? Dat is de vraag die zich dagelijks stelt. Er kan zoveel in de tuin geoogst worden, dat we nauwelijks kunnen volgen met het op te eten. Elke dag bloemkool is ook weer teveel van het goed. Er zijn genoeg manieren om dat allemaal te verwerken zoals invriezen, opleggen, fermenteren, drogen, pekelen, … Dat vraagt tijd en kennis van zaken en die heb ik niet op overschot. Het is ook mijn ding niet. Uitdelen is een mooi alternatief en daar zit voor mij heel wat voldoening bij.
Weer naar het water
Ik las tot ergens in september een blogpauze in. Ik heb de afgelopen maanden vastgesteld dat ik dit héél graag doe, maar ook dat er veel tijd inkruipt. Het schrijven zelf gaat redelijk snel, maar het is de voorbereiding (onderwerpen kiezen, lezen en opzoeken, foto’s maken,…) die nogal tijdrovend is. Het tempo van om de twee weken een post was best heftig. Even temporiseren dus. En ik wil deze zomer ook nog een paar andere dingen doen. Volgende week haal ik mijn boot uit de schuur en gaan we weer het water op. 🙂
