Elke maand probeer ik minstens één keer een update te bezorgen over het wel en wee in mijn moestuin. Wat heb ik allemaal opgepakt, wat doet het goed (en minder goed), … kortom wat bezorgt mij allemaal klein moestuingeluk? Hier volgt het allereerste rondje.
Het is stil in mijn moestuin. Samen doen we een winterslaap die duurt van oktober tot begin maart. Voor mij geen spruiten, palm- en boerenkool, geen veldsla, geen wortelen allerhande (pastinaak, rammenas,…) of een vergeten biet. Die kunnen allemaal goed tegen de koude, maar ik heb ze op dit moment niet meer in mijn moestuin. In oktober, na het planten van de look, ruim ik heel de tuin op en geniet ik binnen, bij mijn boeken, van de winter, of toch wat voor winter moet doorgaan.
Dat het klimaat verandert weten we allemaal, tot spijt van zij die blijven ontkennen of het probleem minstens sterk minimaliseren. De hittegolven (met afgelopen jaar temperaturen boven 40°) zijn geen zeldzaamheid meer en deze winter lijkt het niet te willen afkoelen. De gemiddelde minimumtemperatuur voor de eerste helft van februari ligt normaal iets boven het vriespunt. Dit jaar zitten we er een pak boven. Het vriest amper. En het regent veel en stormt hard. Tuurlijk, vroeger waren er ook zachte winters, stonden landerijen onder water, moesten stormvloedkeringen worden gesloten en waaiden er ook wel een keer daken weg. Maar de snelle opeenvolging de laatste jaren van al die klimaatfenomenen zet toch aan het denken.
Minder koude en meer nattigheid, dat gaat steeds meer impact hebben op hoe we hier in de Lage Landen gaan moestuinieren. Dat hoeft op zich geen onaangenaam vooruitzicht te zijn (ik droom al stilletjes van een olijfgaard in de achtertuin), maar een kustlijn die rijkt tot in Mechelen en Antwerpen en een compleet verdroken Randstad is dan weer een ander verhaal.
Mijn moestuin ligt er op dit moment dus vooral nat en weinig winters bij. Enkel in de bakken met aardbeien en die met look valt nu iets bewonderen. Aardbeien laat ik twee jaar in dezelfde bak staan, dan verhuis ik de uitlopers naar een andere bak. Ik koop nog zelden plantjes. Werken met uitlopers lukt tot nu toe goed.
In de bak met de look probeer ik vanaf dit jaar iets nieuws. Ik heb redelijk wat last van onkruid in mijn bakken. En dat is vooral vervelend met look, ui en sjalot, want die planten wortelen heel oppervlakkig en staan ook nog een keer dicht tegen elkaar aan. Eenmaal het onkruid er is, is het dus een hele klus om het te verwijderen, met de hand. Een schoffel doet hier meer kwaad dan goed. Ik probeer vanaf dit jaar met worteldoek met gaten (door mijn onkruidverdelger op gas gemaakt) daar wat minder last van te hebben. In maart maak ik in het resterende stuk doek nog gaten en plant er ui en sjalot.
Ik heb de afgelopen winter toch nog een stuk braak helemaal achteraan in de tuin een bestemming gegeven. Ik kweek eigenlijk alleen maar groenten. Mijn aardbeien houden de eer van het fruit hoog in mijn tuin. Dat moest maar een keer veranderen. Deze zomer komen daar rode bes (variëteit Junifer), zwarte bes (variëteit Noir de Bourgogne) en frambozen bij (herfstvariëteit Autumn Bliss, waar ik dit jaar al opbrengst van zou moeten hebben).
Stekken zijn geplant in december en ik merk dat ze beginnen te wortelen en dat er knoppen beginnen te vormen. Dat komt dus zeker in orde.
Mijn geduld wordt deze maand heel erg op de proef gesteld. De lente kan voor mij niet snel genoeg beginnen. Ik zaai in de wintermaanden zo goed als niets meer. Dat is een afspraak die ik (noodgedwongen) met mezelf een paar jaar geleden heb gemaakt. Ik zie er ook steeds minder het nut van in. ‘Niet doen: te vroeg starten’, las ik onlangs op een moestuinblog.
Iedere moestuinier is baas over zijn of haar moestuin, maar ik merk (Facebook en Instagram staan er vol van) dat er al nu heel veel groenten worden gezaaid in huis, waarvoor het volgens mij echt nog te vroeg is (komkommer, pompoen, courgette, maar ook tomaat). Die moeten dan uitgeplant wanneer je moestuin daar nog helemaal niet klaar voor is. Of ze moeten naar grote potten in de kas, die je dan best ook nog een keer vorstvrij houdt met kacheltjes of andere warmtebronnen.
Voor de groenten die je binnenshuis wel vroeg moet zaaien (paprika, peper, aubergine,…) heb je een installatie nodig met lampen en verwarmingselementen. Enkel het licht van de vensterbank is echt onvoldoende. Dat geeft zwakke planten, die eenmaal buiten of in de kas moeite staan, moeite gaan hebben om door te groeien. Het heeft volgens mij ook weinig zin om vóór maart erwten, bieten, warmoes, venkel, selder… voor te zaaien. Echt veel voorsprong bouw je daarmee niet op. Veel vroeger oogsten doe je dus niet. Mijn zaaiseizoen begint pas echt de eerste helft van maart.
Bij het sorteren van mijn zaadvoorraden en het opmaken van mijn boodschappenlijstje (zie mijn post over zaden inkopen), vond ik nog een paar oude pakjes met restjes paprika en peper. Ik heb mezelf toch overhaald om een hele kleine uitzondering op de afspraak met mezelf te maken voor de zeer hete Jalapeño en Habanero voor de chili con carne en de wat mildere Japanse Shishito waarmee een geweldige tapa te maken is. De zaden ontkiemen stilaan en daar was ik niet meer zo zeker van (vervaldatum op de pakjes is immers 2017). Maar het gaat een werk van lange adem zijn om er van te kunnen oogsten. Het zal wachten zijn op mijn rondjes moestuin van de late zomer en september en oktober om daar een finaal oordeel over te vellen.
